Back!
Door: Lianne
Blijf op de hoogte en volg Lianne
23 Maart 2014 | Kenia, Thika
Ok ik weet dat dit een soort mosterd na de maaltijd verslag is aangezien ik alweer ik NL ben......maar ik doe het toch gewoon!
Allereerst: heel gek om terug te zijn! Nu voel ik eigenlijk pas hoe verschillend onze werelden zijn en hoe oneerlijk ook. Ik mis Kenia en vooral de lieven mensen van shade enorm, en tegelijk voelt het ook alsof ik nooit ben weg geweest. Als ik normaal al niet gek van mezelf werd is dat nu wel het geval...
Ok en door! De laatste week in Kenia was ge-wel-dig. De week begon met een laatste bezoekje aan de nursery class waar ik een hele backpack vol met spullen ben gaan brengen. (bedankt familie voor het geld dat jullie hadden gestort!) Omdat het toch een beetje feest was had ik ook snoepjes meegenomen. Spekjes leek me een veilige keus aangezien ik geen stikkende kinderen op m'n geweten wilde hebben. Het overgrote gedeelte van de klas had echter nog nooit een spekje gegeten en moesten aan de juf vragen hoe ze zoiets moesten eten. Één superlief knulletje dacht dat het klei was. Als ik even was vergeten hoe anders het leven van deze kinderen in Kenia is wist ik het nu wel weer.
Daarnaast ben ik drie dagen op safari geweest (yeeeeeh!) met Marlon. We verbleven in een tentenkamp net buiten het park. Buiten het park lekker saai denken jullie.....nou een paar meter buiten ons kamp lag een gedenksteen van iemand die daar was vermorzeld door een olifant. Inderdaad ja, gezellig. En in ons safari groepje zaten twee dames die werkzaam waren in de United States Army. Ik wist niet zo goed of ik me daar nou veiliger door voelde of niet. Hoe dan ook we leven nog. Nee hoor grapje waren aardige chicks! De tweede dag bleven Marlon en ik met z'n tweeën over; party bus. Al snel hadden we 4 van de big five kunnen spotten. Ons restte nog slechts het luipaard. We hebben de hele dag als twee Steve Irwins door het park gesjeest op zoek naar dat verdomde luipaard, maar niet gevonden. Bont en blauw en helemaal uitgepieigerd vielen we in slaap. Totdat een hoop lawaai ons wakker maakte. Wat is dat?! Leeuwen? Olifanten? Een luipard!? Nee het was regen. Regen, oja dat was ook nog zoiets op deze wereld. Alsof de hemel was opengebroken. In mijn gedachte was ik er inmiddels zeker van dat onze tent mee werd genomen door het water en we de volgende dag zouden ontwaken tussen de krokodillen. Is niet gebeurd, maar scheelde niet veel. Wegen waren sloten geworden en de tocht terug naar huis was precies de afluister die we nodig hadden voor een perfecte safari. Busjes die vast kwamen te zitten, weggezakte bruggen, met je tas op je hoofd een sloot oversteken, ALLES!
Eenmaal thuis heeft het niet lang geduurd voor we in slaap vielen :-)
Maar goed ook want de volgende dag (mijn laatste dagje) gingen we op pad met de kids van shade. Eerst naar een giraffen opvangtehuis en daarna picknicken en spelen! Geschminkt en wel lag iedereen op de terugreis in een coma in de bus. Inclusief mezelf. Super leuke laatste dag gehad en had toen eigenlijk voor het eerst het besef dat ik de volgende dag echt in het vliegtuig zou stappen terug naar NL. De volgende dag heb ik nog een mooi afscheid gehad in het weeshuis. Het viel me echt een heel stuk zwaarder om van iedereen afscheid te nemen dan ik had gedacht. En nog steeds. Deze reis heeft zo'n indruk op me achtergelaten en ik ben ongelooflijk blij dat ik ben gegaan. Wie weet wat het volgende avontuur is!
X
Allereerst: heel gek om terug te zijn! Nu voel ik eigenlijk pas hoe verschillend onze werelden zijn en hoe oneerlijk ook. Ik mis Kenia en vooral de lieven mensen van shade enorm, en tegelijk voelt het ook alsof ik nooit ben weg geweest. Als ik normaal al niet gek van mezelf werd is dat nu wel het geval...
Ok en door! De laatste week in Kenia was ge-wel-dig. De week begon met een laatste bezoekje aan de nursery class waar ik een hele backpack vol met spullen ben gaan brengen. (bedankt familie voor het geld dat jullie hadden gestort!) Omdat het toch een beetje feest was had ik ook snoepjes meegenomen. Spekjes leek me een veilige keus aangezien ik geen stikkende kinderen op m'n geweten wilde hebben. Het overgrote gedeelte van de klas had echter nog nooit een spekje gegeten en moesten aan de juf vragen hoe ze zoiets moesten eten. Één superlief knulletje dacht dat het klei was. Als ik even was vergeten hoe anders het leven van deze kinderen in Kenia is wist ik het nu wel weer.
Daarnaast ben ik drie dagen op safari geweest (yeeeeeh!) met Marlon. We verbleven in een tentenkamp net buiten het park. Buiten het park lekker saai denken jullie.....nou een paar meter buiten ons kamp lag een gedenksteen van iemand die daar was vermorzeld door een olifant. Inderdaad ja, gezellig. En in ons safari groepje zaten twee dames die werkzaam waren in de United States Army. Ik wist niet zo goed of ik me daar nou veiliger door voelde of niet. Hoe dan ook we leven nog. Nee hoor grapje waren aardige chicks! De tweede dag bleven Marlon en ik met z'n tweeën over; party bus. Al snel hadden we 4 van de big five kunnen spotten. Ons restte nog slechts het luipaard. We hebben de hele dag als twee Steve Irwins door het park gesjeest op zoek naar dat verdomde luipaard, maar niet gevonden. Bont en blauw en helemaal uitgepieigerd vielen we in slaap. Totdat een hoop lawaai ons wakker maakte. Wat is dat?! Leeuwen? Olifanten? Een luipard!? Nee het was regen. Regen, oja dat was ook nog zoiets op deze wereld. Alsof de hemel was opengebroken. In mijn gedachte was ik er inmiddels zeker van dat onze tent mee werd genomen door het water en we de volgende dag zouden ontwaken tussen de krokodillen. Is niet gebeurd, maar scheelde niet veel. Wegen waren sloten geworden en de tocht terug naar huis was precies de afluister die we nodig hadden voor een perfecte safari. Busjes die vast kwamen te zitten, weggezakte bruggen, met je tas op je hoofd een sloot oversteken, ALLES!
Eenmaal thuis heeft het niet lang geduurd voor we in slaap vielen :-)
Maar goed ook want de volgende dag (mijn laatste dagje) gingen we op pad met de kids van shade. Eerst naar een giraffen opvangtehuis en daarna picknicken en spelen! Geschminkt en wel lag iedereen op de terugreis in een coma in de bus. Inclusief mezelf. Super leuke laatste dag gehad en had toen eigenlijk voor het eerst het besef dat ik de volgende dag echt in het vliegtuig zou stappen terug naar NL. De volgende dag heb ik nog een mooi afscheid gehad in het weeshuis. Het viel me echt een heel stuk zwaarder om van iedereen afscheid te nemen dan ik had gedacht. En nog steeds. Deze reis heeft zo'n indruk op me achtergelaten en ik ben ongelooflijk blij dat ik ben gegaan. Wie weet wat het volgende avontuur is!
X
-
23 Maart 2014 - 16:12
Am:
Trots op jou! Maar wel heeeeel blij dat je weer terug bent. :D -
23 Maart 2014 - 18:11
Richard:
Zo herkenbaar, prachtige belevenissen, Wilma en ik voorspellen je dat je het hier over 10 jaar nog over hebt. -
23 Maart 2014 - 18:51
Dina:
Leuk om te lezen! Wat een avonturen,
Dina van Doesburg,
Www.shadechildrenfoundation.nl (ook op Facebook) -
23 Maart 2014 - 19:28
Diana:
Lianne gaaf dat je het zo naar je zin heb gehad.op naar het volgende avontuur. We zien je weer snel hier in Zoetermeer. -
02 April 2014 - 22:38
Marian Looijestijn:
Super leuk reis verslag en wat een mooie ervaring.
Mooi dat jij dit gedaan hebt.!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
