Part II: Rise of the Mzungu
Door: Lianne
Blijf op de hoogte en volg Lianne
28 Februari 2014 | Kenia, Thika
Yolo!
Ten eerste: wat leuk om alle leuke lieve reacties van jullie te lezen! Deed me er gelijk aan herinneren dat ik nog een foto moest plaatsten van de afscheidsceremonie op Schiphol; dus bij deze.
Met mij gaat alles nog steeds goed! Ben ineens wel snipverkouden (in Afrika ja) maar still going strong. De vorige foto's die heb geplaatst waren trouwens allemaal van andere projecten, maar ik zal deze keer foto's plaatsen van mijn lieve kiddo's van het Shade huis waar ik verblijf.
Ben er nu al weer bijna 2 weken, de tijd gaat snel! Weet mezelf hier al aardig staande te houden. Veel mensen ontmoet! En omdat iedereen hier nogal snel van kapsel verandert (kan je in de supermarkt kopen) soms best lastig iedereen te onthouden. Ook zijn een aantal misverstanden inmiddels een stuk duidelijker. Zo zie je hier allemaal hutjes met HOTEL. Maar meer dan 4 takken en 4 golfplaten van 2 bij 2 is het niet, dus ik snapte niet hoe dat een hotel kon zijn. Maar hotels zijn hier dus ook gewoon plekken waar je eten kunt afhalen. Soort van afhaalkeniaan. En meer van dat soort dingen, maar dat terzijde.
Sanne heeft nu een vaste plek in het ziekenhuis om mee te lopen daar, waardoor ik deze week koos vriendloos moest opereren (goeie woordgrap). Afgelopen maandag had ik afgesproken om langs te komen in de nursery (peuters/kleuters) van een school waar ik vorige week met Sanne al was geweest. Met de huismoeder hier had ik al besproken dat ik het beste de motorbike of tuktuk kon nemen. Was met mijn richtingsgevoel wel zo veilig vonden we allebei. Gewoon lekker voor de deur afgezet worden. Maar die maandagochtend ging het natuurlijk anders. Ik nam zoals Sanne en ik altijd doen de matatu naar het centrum van Thika. Een matatu is een klein bestelbusje voor zo’n 14 mensen waar ze makkelijk 22 mensen in gooien. Gelukkig is het nooit warm in die busjes en ruikt iedereen naar roosjes. Toen ik uitstapte had ik de keus een tuktuk te nemen of te gaan lopen en vooral te hopen de goede kant uit te gaan. En inderdaad, ik ging voor dat laatste. Maar no worries dit geografisch wonder liep in één streep (okeeee bijna) richting de school. Scheelt weer.
Ik stond nog niet met 1 voet op het terrein of de kindjes van de nursery kwamen al naar me toe rennen. Leuk om te merken dat ze me nog herkenden. De juf vond het ook super leuk dat ik er weer was en dit keer mocht ik voor de klas staan en opdrachten nakijken. Ook dat heb ik overleefd! Het moet toch allemaal niet gekker worden. De leraren hier tekenen elke dag de opdrachtjes voor de kinderen in hun schriften. Ze tekenen dingen voor de kleintjes om in te kleuren en voor de wat grotere tekenen ze gestippeld letters om over te trekken. Heel divers en uitgebreid is dat natuurlijk niet. Heb die middag in de stad een paar verschillende oefenboekjes speciaal voor de nursery class gekocht en A4 papier. Op school hadden ze wel een kopieerapparaat (maar dan weer geen geld voor papier) dus dan kunnen ze op die manier vanuit die boekjes de oefeningen kopiëren. Hopelijk weer een stap in de goede richting.
Woensdag heb ik chapati gemaakt op een schooltje voor kindjes uit de sloppen. Dat zijn een soort broodachtige pannenkoeken. Wordt wel in veel vet gebakken dus vrij ongezond maar echt heel lekker. En we eten hier in principe elke dag bruine bonen dus laat maar komen! Had een paar dagen eerder al geoefend voor de kindjes van Shade (zie de foto’s), maar wanneer je mij dan bezig ziet naast zo’n kok.....niet om over naar huis te schrijven. Ook al zegt iedereen dat je super goed bezig bent :-)
Gister ben ik in de sloppen zelf geweest. We hadden 2 mensen uit Alkmaar ontmoet die daar met verschillende medische projecten bezig zijn. Sanne had geregeld dat we een keertje mee konden gaan. Het is namelijk niet te doen qua veiligheid om daar op eigen houtje de boel te gaan verkennen. Sanne had de meest verschrikkelijke verhalen van de keer dat zij al was geweest, dus ik was toch best angstig geworden. Kleine kindjes met grote open wonden en dat soort dingen.....en ik ben al zo’n held op 2 verschillende sokken. Maar deze keer gingen we langs bij tienermoeders. Ook héél erg natuurlijk maar met de beelden die ik inmiddels in mijn hoofd had gemaakt zou eigenlijk alles meevallen.
Heb ik ook nog tijd vrij gehad? Ja hoor! Van zaterdag op zondag kwamen de Belgische meisjes bij ons in shade logeren wat natuurlijk heel plezant was. Die zondag zijn we gaan zwemmen. Echt absoluut niet te vergelijken met de zwembaden in Nederland. 2x knipperen met je ogen en je bent aan de andere kant van het bad. Maar we hebben het zo relaxt gehad daar! Het was zondag dus het hele land was in de kerk. Heerlijk rustig. En morgen vertrekken Sanne en ik al naar Mombassssaaa. Als het goed is (ook Mombasa is onderdeel van Kenia, dus zeker weten doe je het niet) hebben we daar wifi in ons hostel dus ik zal daar nog wel een blogje schrijven.
Adios en tot later!
Foto's:
1tm3: cooking chapati
4&5&8: kiddo's
6: ontvangst Belgische chicks
7: mijn bed staat recht onder het raampje boven die truck. Truck is van de buurman die elke ochtend met het geluid van een Airbus 380 vertrekt naar z'n werk :-)
9: socializing
10: Het dagelijkse tafereel van zwetend door Kenia struinen en dan mensen met mutsen en winterjassen zien.
11: wassen wassen wassen!
12&13: sloppenwijk
Of zoiets......
Ten eerste: wat leuk om alle leuke lieve reacties van jullie te lezen! Deed me er gelijk aan herinneren dat ik nog een foto moest plaatsten van de afscheidsceremonie op Schiphol; dus bij deze.
Met mij gaat alles nog steeds goed! Ben ineens wel snipverkouden (in Afrika ja) maar still going strong. De vorige foto's die heb geplaatst waren trouwens allemaal van andere projecten, maar ik zal deze keer foto's plaatsen van mijn lieve kiddo's van het Shade huis waar ik verblijf.
Ben er nu al weer bijna 2 weken, de tijd gaat snel! Weet mezelf hier al aardig staande te houden. Veel mensen ontmoet! En omdat iedereen hier nogal snel van kapsel verandert (kan je in de supermarkt kopen) soms best lastig iedereen te onthouden. Ook zijn een aantal misverstanden inmiddels een stuk duidelijker. Zo zie je hier allemaal hutjes met HOTEL. Maar meer dan 4 takken en 4 golfplaten van 2 bij 2 is het niet, dus ik snapte niet hoe dat een hotel kon zijn. Maar hotels zijn hier dus ook gewoon plekken waar je eten kunt afhalen. Soort van afhaalkeniaan. En meer van dat soort dingen, maar dat terzijde.
Sanne heeft nu een vaste plek in het ziekenhuis om mee te lopen daar, waardoor ik deze week koos vriendloos moest opereren (goeie woordgrap). Afgelopen maandag had ik afgesproken om langs te komen in de nursery (peuters/kleuters) van een school waar ik vorige week met Sanne al was geweest. Met de huismoeder hier had ik al besproken dat ik het beste de motorbike of tuktuk kon nemen. Was met mijn richtingsgevoel wel zo veilig vonden we allebei. Gewoon lekker voor de deur afgezet worden. Maar die maandagochtend ging het natuurlijk anders. Ik nam zoals Sanne en ik altijd doen de matatu naar het centrum van Thika. Een matatu is een klein bestelbusje voor zo’n 14 mensen waar ze makkelijk 22 mensen in gooien. Gelukkig is het nooit warm in die busjes en ruikt iedereen naar roosjes. Toen ik uitstapte had ik de keus een tuktuk te nemen of te gaan lopen en vooral te hopen de goede kant uit te gaan. En inderdaad, ik ging voor dat laatste. Maar no worries dit geografisch wonder liep in één streep (okeeee bijna) richting de school. Scheelt weer.
Ik stond nog niet met 1 voet op het terrein of de kindjes van de nursery kwamen al naar me toe rennen. Leuk om te merken dat ze me nog herkenden. De juf vond het ook super leuk dat ik er weer was en dit keer mocht ik voor de klas staan en opdrachten nakijken. Ook dat heb ik overleefd! Het moet toch allemaal niet gekker worden. De leraren hier tekenen elke dag de opdrachtjes voor de kinderen in hun schriften. Ze tekenen dingen voor de kleintjes om in te kleuren en voor de wat grotere tekenen ze gestippeld letters om over te trekken. Heel divers en uitgebreid is dat natuurlijk niet. Heb die middag in de stad een paar verschillende oefenboekjes speciaal voor de nursery class gekocht en A4 papier. Op school hadden ze wel een kopieerapparaat (maar dan weer geen geld voor papier) dus dan kunnen ze op die manier vanuit die boekjes de oefeningen kopiëren. Hopelijk weer een stap in de goede richting.
Woensdag heb ik chapati gemaakt op een schooltje voor kindjes uit de sloppen. Dat zijn een soort broodachtige pannenkoeken. Wordt wel in veel vet gebakken dus vrij ongezond maar echt heel lekker. En we eten hier in principe elke dag bruine bonen dus laat maar komen! Had een paar dagen eerder al geoefend voor de kindjes van Shade (zie de foto’s), maar wanneer je mij dan bezig ziet naast zo’n kok.....niet om over naar huis te schrijven. Ook al zegt iedereen dat je super goed bezig bent :-)
Gister ben ik in de sloppen zelf geweest. We hadden 2 mensen uit Alkmaar ontmoet die daar met verschillende medische projecten bezig zijn. Sanne had geregeld dat we een keertje mee konden gaan. Het is namelijk niet te doen qua veiligheid om daar op eigen houtje de boel te gaan verkennen. Sanne had de meest verschrikkelijke verhalen van de keer dat zij al was geweest, dus ik was toch best angstig geworden. Kleine kindjes met grote open wonden en dat soort dingen.....en ik ben al zo’n held op 2 verschillende sokken. Maar deze keer gingen we langs bij tienermoeders. Ook héél erg natuurlijk maar met de beelden die ik inmiddels in mijn hoofd had gemaakt zou eigenlijk alles meevallen.
Heb ik ook nog tijd vrij gehad? Ja hoor! Van zaterdag op zondag kwamen de Belgische meisjes bij ons in shade logeren wat natuurlijk heel plezant was. Die zondag zijn we gaan zwemmen. Echt absoluut niet te vergelijken met de zwembaden in Nederland. 2x knipperen met je ogen en je bent aan de andere kant van het bad. Maar we hebben het zo relaxt gehad daar! Het was zondag dus het hele land was in de kerk. Heerlijk rustig. En morgen vertrekken Sanne en ik al naar Mombassssaaa. Als het goed is (ook Mombasa is onderdeel van Kenia, dus zeker weten doe je het niet) hebben we daar wifi in ons hostel dus ik zal daar nog wel een blogje schrijven.
Adios en tot later!
Foto's:
1tm3: cooking chapati
4&5&8: kiddo's
6: ontvangst Belgische chicks
7: mijn bed staat recht onder het raampje boven die truck. Truck is van de buurman die elke ochtend met het geluid van een Airbus 380 vertrekt naar z'n werk :-)
9: socializing
10: Het dagelijkse tafereel van zwetend door Kenia struinen en dan mensen met mutsen en winterjassen zien.
11: wassen wassen wassen!
12&13: sloppenwijk
Of zoiets......
-
28 Februari 2014 - 14:29
An:
Cor ... wat een verhaaaal. Geweldig toch.
Leuk om zo mee te kunnen lezen en de foto's maken het af. Ben heel benieuwd naar alle verhalen. Heeel veel plezier in Mombassa. Kan niet wachten tot het volgende verslag.
An. -
28 Februari 2014 - 18:45
Gitta:
Verschrikkelijk leuk verslag om te lezen! Ik zeg: vooral doorgaan :-)
xx Gitta -
28 Februari 2014 - 21:57
Amber:
Waar koop jij je zakdoekjes in Afrika? 321
Lieeeeeeeefs ♥
Ps: ik spreek je at the moment, dus meer vond ik niet noodzakelijk, alleen: i love mobiel internet/wifi en je iPhone. Could come as a shock. :p -
01 Maart 2014 - 18:01
Diana En Ton:
Nou we hebben weer genoten. Samantha en je vader zijn naar Limburg voor de carnaval. Hebben jullie dat daar ook. We zijn benieuwd naar het volgende verslag. En wat een leuke foto's. Groetjes van ons. Tot horens -
02 Maart 2014 - 19:20
Co Noordeloos :
Hoi Lulu wat geweldig toch wat jij mee maak en ziet ,nu zien we pas hoe rijk wij zijn toch ,en wij maar klagen ,ik denk dat deze mensen veel meer tevreden zijn dan wij ,wij zijn heel blij dat jij het naar je zin heb .alweer 14 dagen voorbij ,dus de helft ,we houden heel veel van je ,en we zijn apetrots op je .doe ze daar allemaal de groeten van ons ,dikke kus . -
06 Maart 2014 - 20:52
Roos:
O Lu!
Ik lees je verslagen met veel plezier. op je twee verschillende sokken ><
wat fijn om te zien dat je naar je zin hebt en zoveel onderneemt! En wat
een prachtige foto's. Ik ben heel benieuwd naar verdere verhalen.
liefs,
Roos -
08 Maart 2014 - 13:45
Femke:
zo, op mijn vrije dag merk ik dat ik deze blog niet had gelezen. Maat, ik ben trots op je he. Dat snap je. Wie had gedacht dat je een jaar geleden van het Boerenland in Vrijland ineens Chapati's staat te bakken in een sloppenwijk in Kenia..? Of gewoon lekker de Mutatu instapt en tussen de heerlijk zwetende kenianen mag hanngen, waarschijnlijk ook nog lekker zitten plakken tegen het nepleer van de bus. Kortom Genieten. Neem voor mij zo'n chapati met ei mee! Rolex noemden ze dat in Uganda; Rolled Egss. Maar dan hip geschreven. Gekkerds zijn het. :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
